Βεϊγκάν, Μαξίμ

(Maxime Weygand, Βρυξέλλες 1867 – Πα-ρίσι 1965). Γάλλος στρατηγός. Φοίτησε στη στρατιωτική σχολή του Σεν-Σιρ και το 1914 διορίστηκε, με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη, αρχηγός του γενικού επιτελείου του στρατάρχη Φος, με τον οποίο συνεργάστηκε στενά έως το 1923. Το 1918, ο Β. έγινε υποστράτηγος και γενικός επιτελάρχης των συμμαχικών δυνάμεων στη Γαλλία. Τo 1920 πήγε στη Βαρσοβία για να βοηθήσει τους Πολωνούς που πολεμούσαν εναντίον του Κόκκινου Στρατού. Το 1923 διορίστηκε ύπατος αρμοστής στη Συρία και τον Λίβανο και το 1930 ανέλαβε την αρχηγία του γενικού επιτελείου που τη διατήρησε μέχρι το 1935, οπότε αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Τo 1939 ανακλήθηκε στην υπηρεσία και το 1940 επωμίστηκε την ευθύνη της απόκρουσης των Γερμανών εισβολέων. Το 1941, ως γενικός κυβερνητικός αντιπρόσωπος στη βόρεια Αφρική, πέτυχε να ανασυγκροτήσει τον γαλλικό στρατό, αλλά τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, κατά την επιστροφή του στη Γαλλία, οι Γερμανοί τον συνέλαβαν και παρέμεινε στη φυλακή έως το 1945, οπότε ελευθερώθηκε από τους Συμμάχους. Ο Β. έγραψε και διάφορα βιβλία της ειδικότητάς του όπως την Ιστορία του γαλλικού στρατού (1938), Φος (1947) και διάφορα άλλα, καθώς και τρεις αυτοβιογραφικούς τόμους με τον γενικό τίτλο Απομνημονεύματα (1950-57).